Frábær ferð á Vatnsnesið

Á fimmtudaginn fór ég í vettvangsferð með kúrs sem ég er í sem heitir Íslensk hlunnindi. Ferðin var þvílík snilld í rigningu og súld nærri allan tímann. Tilgangurinn með ferðinni var að skoða hlunnindi eins og æðarvarp, rekavið og sel á Vatnsnesi og víðar. Lagt var af stað frá Hvanneyri á fimmtudagsmorgni og fyrsta stopp var í Selasetrinu á Hvammstanga. Þar var sænsk stúlka sem tók á móti okkur og fræddi okkur um selarannsóknir og Selasetrið. Við skuðuðum sýninguna sem var í fallegu og gömlu húsi. Þaðan var haldið út á Vatnsnes og fyrsta stopp var á Svalbarð en þar var enginn selur bara hollenskir túristar. Þaðan var haldið að Illugastöðum þar sem Natan Ketilsson var brenndur inni 1827 og Agnes og Friðrik voru svo hálshoggin fyrir það verk og var það bróðir hans Natans, Guðmundur sem gerði það. Að Illugastöðum má enn sjá smiðju Natans en þar er mikið æðarvarp og þar sáum við fyrstu selina. Þeir komu mjög nálægt okkur og sýndu listir sýnar með nokkrum góðum "Free Willy" töktum... Ótrúlega magnað að sjá þá.. Ég var alveg hugfangin af umhverfinu en þarna voru fléttur og skófir upp um alla kletta..

Þaðan héldum við að Ósum en það er ferðaþjónustu bær við Húnaflóa sem hefur æðarvarp, selalátur og 80 þús lítra mjólkurkvóta. Gistiaðstaðan var mjög snyrtileg og smekkleg og það fór ljómandi vel um okkur þarna. Við elduðum hakk og spakk um kvöldið og svo var spilað eða horft á sjónvarið en undir lok kvöldins þá hélt Árni Snæbjörnsson, kennarinn okkar og ráðunautur í hlunnindum, uppi skemmtiatriðum með sögum og vísum.. Þvílík snilld.. Þessi maður er svo fróður og minnugur um allt sem viðkemur hlunnindum, sögu og landafræði..  Þetta var ljúft kvöld.

Morguninn eftir þá var farið með Knúti ferðaþjónustu- og mjólkurbónda niður að Sigríðarstaðaós til að skoða selina og á leiðinnisfræddi hann okkur um ýmislegt varðandi selinn og búskapinn hjá sér. Við sáum hátt í 300 seli sem láu í makindum á sandeyrunum í ósunum. Það var alveg magnað. Móðir Knúts sér mikið um æðarvarpið og hún var búin að lýsa fyrir okkur hvernig hún startaði því um miðja síðustu öld.

Þá var lagt af stað heimleiðis með viðkomu á bænum Kolbeinsey til að sjá rekavið og fara í fjárhúsin, en þar hittum við hann Skolla sem var skemmtilegur minkahundur.

Það æxlaðist svo að ég þurfti að keyra smárútuna í bæinn til að skila henni og það gekk áfallalaust.  Það er óhætt að segja að þessi ferð hafi tekist mjög vel og var fróðleg og skemmtileg og félagsskapurinn frábær.

Þegar í bæinn kom þá sótti Valdi mig en hann var að klippa með börnunum (nema Lindu) í garðinum hjá pabba sínum. Þar fengum við læri í matinn sem var einstaklega ljúffengt. Ég var alveg örmagna þegar við komum heim um kvöldið og ég hreinlega krassaði beint ofan í rúm.

Valdi hefur verið að klippa mikið þessa vikuna og ég hef verið bissí í vistfræðivinnu... Þannig að það er bara allt við það sama.. Á morgun förum við að sjá Lindu í Sólheimaleikhúsinu.

Ath: Nýtt stórt albúm sem heitir Hlunnindaferð.

Bestu kveðjur frá Hvanneyri