Þegar við vorum búin að drekka kaffið þá var mættur maður í Samahúsið og bauð okkur inn. Þar sátum við við eldstæðið og hlustuðum á sænsku... Ég skildi ekki bofs en Lilja var ansi brött að spjalla við manninn.. Þetta var kósí en þegar maðurinn fór að tala um Ungverska þjóðdansa þá létum við okkur hverfa...
Bætt í albúm: 20.10.2007
Athugasemdir
Engar athugasemdir hafa enn verið skráðar um þessa færslu.